Op straat is bewolkt – en alles valt uit de handen, maar het is de moeite waard om uit te kijken naar de zon, terwijl het op het hart verlicht. Velen geloven dat goed weer gepaard gaat met mentale opleving, en de regen dompelt ons onder in depressie. Maar is er in feite zo’n patroon?
Wij geloven dat we een emotionele opkomst ervaren omdat de zon ‘s ochtends schijnt, en integendeel, we vallen in moedeloosheid als de regen stroomt zonder te stoppen. We zijn er zeker van: het weer heeft direct invloed op onze stemming. Pogingen om deze gemeenschappelijke mening experimenteel te controleren, zijn herhaaldelijk gedaan.
Onderzoekers wendden zich tot vrijwilligers met een verzoek om hun emotionele toestand meerdere keren per dag te registreren gedurende enkele maanden en vergeleken vervolgens de gegevens die zijn verkregen met weerplanten voor dezelfde dagen. En. Ze vonden geen afhankelijkheid!
David Watson, een professor in de psychologie aan de Universiteit van Ayova (VS), analyseerde de resultaten van de twintigste studies van de stemmingsafhankelijkheid van het weer dat sinds het begin van de jaren tachtig werd uitgevoerd. Het bleek: hoe meer een persoon deelnam aan de experimenten, hoe minder de correlatie bleek te zijn. Met andere woorden, psychologen weerleggen onze intuïtieve conclusies: het weer en onze stemming zijn op geen enkele manier verbonden. Wat doet ons in het tegenovergestelde geloven?
Culturele stereotypen
Geloof in een lineaire relatie tussen het weer en de spirituele toestand kwam uit het verre verleden. De archaïsche kijk op het universum vergeleken met de innerlijke wereld van de natuur van de mens, en in dit schema kregen de weerfenomenen dezelfde plaats die we meestal opgeven aan emoties.
Dus het beschrijven van de sfeer van gevoelens, en vandaag gebruiken we dezelfde woorden als in de beschrijving van het weer: de werkwoorden zijn bijvoorbeeld “frons” en “duidelijk” evenzeer van toepassing op de hemel en op de persoon van een persoon.
Sinds de oudheid reguleerde het leven van mensen het weer. “De zon speelde een speciale rol”, zegt antropoloog Alexander Zubov. – Het bepaalde het ritme van het leven, opgewarmd, maakte het mogelijk om zich te verzamelen en jagen. Het was een bron van levenszegeningen, en daarom alle grote beschavingen van de oudheid – van de Ariërs tot de Azteken – boog voor hem “.
Tegenwoordig worden onze sensaties nog steeds beïnvloed door traditionele opvattingen en culturele stereotypen-stabiele en uiterst vereenvoudigde ideeën over wat er gebeurt. Als de zon voor ons en buiten het raam schijnt, zullen we waarschijnlijk proberen hem toe te schrijven om zijn uitstekende stemming toe te schrijven. Maar als het buiten regent, zullen we gewoon niet opletten.
“Wanneer de situatie niet overeenkomt met onze ideeën, negeren we het. Dit is hoe het mechanisme van de vorming van stereotypen – vooroordelen, bijgeloof, sociale attitudes, ”legt de psycholoog Margarita Zhamkochyan uit. – en vice versa, het ontmoeten van de toevalligheden, we herinneren ons ze, vertellen anderen erover.
Maar in feite kan een opgewektheid bijvoorbeeld zijn, omdat we bij goed weer vaker het huis verlaten om familieleden en vrienden te ontmoeten. Een dergelijke sociale interactie heeft altijd een positieve invloed op ons “.
Zich aanpassen aan contrasten
Ongeveer 60 duizend jaar geleden migreerden verschillende groepen oude mensen uit Oost -Afrika, daardoor vestigden zij en hun nakomelingen de hele wereld. “Onze voorouders werden gedwongen zich aan te passen aan nieuwe levensomstandigheden”, legt antropoloog Olga Artemova uit. – Hun lichaam leerde alle weersignalen vast te leggen die hun leven kunnen beïnvloeden. Bijvoorbeeld, verminderde atmosferische druk voorafgegaan aan een orkaan.
In het genetische geheugen van de volgende generaties werd een scherpe drukvaldaling, die een vaag gevoel van angst veroorzaakte, ingeprent als een “voorgevoel van een onweer”. Dit is hoe onze gevoeligheid voor veranderingen in het weer is ontwikkeld.
Stemming is een emotionele toestand die ons leven bevlekt, en het hangt niet af van specifieke omstandigheden. Коathда у нас приподнятоclus настроение, ы р радуемся нем-то ото отдельно, а просто о амаchter щамамамаchter щамамамаchter щамамамамамаchter щщщщщамucht ücощамwel.
De stemming kan zelfs binnen één dag meerdere keren veranderen, maar de verschillen of de constante emotionele achtergrond van het seizoen en vooral worden bepaald door het individuele biologische ritme.
Waarom verandert de stemming dan?
Meestal komen onbegrijpelijke stemmingswisselingen voor in de herfst- en winterdagen. Maar apathie, het gevoel van depressie wordt niet geassocieerd met het weer, maar veroorzaakt. Gebrek aan licht. Het werk van het lichaam, inclusief het zenuwstelsel, wordt bepaald door de stabiliteit van de cyclus “dag – geen”. Hoe beter de verlichting, hoe meer serotonine wordt geproduceerd – het hormoon dat onze stemming reguleert.
Als het niet genoeg is, worden libido en het vermogen om zich
te concentreren verminderd. “Wetenschappers waren in staat om het speciale type zenuwcellen te bepalen die de hoeveelheid licht waargenomen door de ogen registreren, en in overeenstemming met dit reguleren het werk van interne biologische horloges”, zegt Margarita Zhamkochyan. – Morning Light “lanceert” het werk van deze horloges “.
Een natuurlijke biologische wekker wordt geactiveerd als de receptoren de vereiste hoeveelheid licht ontvangen. In de herfst- en winterdagen wordt het bijna onmogelijk.
Wat is weergevoeligheid
Waarom reageren sommigen van ons om het weer te vervangen door hoofdpijn, oorzaakloze angst, verergering van chronische ziekten? Het fenomeen van weersgevoeligheid Fysicus Tatyana Breus legt als volgt uit: “Ons lichaam is een complex gecoördineerd systeem van verschillende ritmes – hart, vasculair, ademhaling. Een scherpe verandering in luchttemperatuur, atmosferische druk of windsterkte, verhoogde zonne -activiteit kan het lichaam verwijderen uit een toestand van duurzaam evenwicht. En we voelen emotioneel en fysiek ongemak “.
Een dergelijke acute reactie op het weer wordt gekenmerkt door slechts 3% van de volwassen bevolking. Weergevoeligheid is immers een natuurlijk fysiologisch fenomeen, dankzij welke het lichaam adequaat kan reageren op een verandering in de externe omgeving, waardoor we in harmonie met de wereld kunnen leven.
In sommigen vindt het aanpassingsproces bijna onmerkbaar plaats, anderen zijn voor deze meer tijd vereist. En de pijnlijke reactie op het weer is een individueel kenmerk van degenen die de speciale gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel hebben geërfd voor de activiteit van de coleon, of degenen wier lichaam erg verzwakt is.
